Citylights en huilbaby's

Hoi hoi allemaal!
Alweer een tijdje terug in Kaapstad. Was de eerste week wel weer even wennen hoor! Maar ik werd goed ontvangen. De zaterdag nadat ik terug kwam hadden mijn huisgenootjes en gastmoeder een braai voor me georganiseerd. Ook hadden ze wat andere vrijwilligers uit de buurt uitgenodigd, was erg gezellig! Het duurde wel even voordat de braai aan was, wij als meiden dachten: Die braai aansteken dat kunnen die mannen wel doen. Pff, die konden er alleen geen biet van, haha! Dus toen ik uiteindelijk om 9 uur mijn eerste stukje vlees kreeg was ik wel uitgehongerd!
Die zondag was het weer hier dramatisch dus zijn we met z'n allen naar de bioscoop geweest. Draaide niet veel bijzonders, beste optie was American Hustle. Wat een verschrikkelijke film is dat, niet naartoe gaan! Super langdradig en gaat eigenlijk nergens over.
Maandag ben ik gestart met mijn teachingproject op Zerilda Park Primary. Het project staat nog erg in de kinderschoenen, want het is pas in januari opgestart. Mijn eerste week waren er twee andere vrijwilligers en ik heb toen vooral geholpen en gekeken hoe alles een beetje werkt. Iedere vrijwilliger heeft een paar keer op een dag 2 verschillende kinderen. Deze kinderen zijn uitgekozen door de leerkrachten, omdat ze achterblijven met lezen. Sommige kinderen komen van de Eastern Cape en dit is een erg arm gebied hier in Zuid Afrika. De ouders komen hierheen voor werk, maar spreken vaak geen Engels. De kinderen dus ook niet. Aan ons de taak om onder andere deze kinderen te helpen Engels te leren lezen en begrijpen. We lezen simpele boekjes met de kinderen, spelen leesspelletjes met ze en proberen ze meer zelfvertrouwen te geven. De kinderen zitten vaak met 40 in een klas en worden anders behandeld dan bij ons in Nederland. Om maar een voorbeeld te noemen wordt er bijna alleen maar geschreeuwd in de klassen. De eerste dag dat ik een ochtend mee liep in een klas wist ik niet wat me overkwam. Het leek wel een wedstrijdje, wie roept harder? Leerling of leerkracht? Ook heb ik van een van de andere vrijwilligers gehoord dat de kinderen in de klas worden geslagen. Bizar, maar blijkbaar noodzakelijk, omdat thuis hetzelfde gebeurt. Op donderdag lezen we niet met de kinderen, maar hebben we een dag dat we een ander project kunnen opstarten. Zo doet een vrijwilliger sport en de andere deed art. Maar de school heeft werkelijk geen materialen. Zo heeft de sportafdeling: 3 lekke ballen, paar hoepels en paar cricket spullen. De art afdeling is al niet veel beter: papier en paar kleurpotloden. Niet eens tafels genoeg om aan te zitten, dus tekenen ze op de grond. Verder zijn de kinderen wel echt heel leuk, ondanks dat ze weinig hebben zijn ze vaak zo blij en enthousiast. Kinderen in Nederland huilen al als ze een dag niet op de playstation mogen, ze moesten eens weten...
Dat weekend erna heb ik de Garden Route tour gedaan. Weekend waarin je veel van de omgeving van Kaapstad ziet en veel activiteiten doet. Zo ben ik vrijdag naar een wildlife range geweest. Hier houden ze allemaal wilde dieren, zoals krokodillen, apen, leeuwen etc. Daarna zijn we door gegaan naar de Cango caves. Best indrukwekkende grot, waar vroeger ook concerten werden gegeven, omdat de akoestiek erg goed is. Als laatste die dag zijn we naar een ostrich farm geweest. Was erg leuk! De gids vertelde boeiend en heb mogen knuffelen met een struisvogel! Je kon ook een poging wagen zo'n beest te berijden, maar dat heb ik maar niet gedaan. Die beesten zijn zo snel! Een paar mannen vangen ze, trekken een zak over de kop en laten hem dan stil staan, zodat je erop kan klimmen. Maar zodra die zak eraf gaat.... Dan begint dat beest gewoon te rennen als een kip zonder kop. Waren wel paar anderen die het aandurfden, dus heb me goed vermaakt, haha!
Zaterdag zijn we eerst naar opvang voor olifanten geweest. Die kon je hier voeren en letterlijk aanraken. Bizar groot zijn die beesten! Deze olifanten zijn opgegroeid in gevangenschap en kunnen dus niet meer het wild in. Het was een hele leuke ervaring.
Daarna gingen we door naar de hoogste burg ter wereld waarvan je kan bungeejumpen. 216 metertjes omlaag als je durft. Dan ben ik maar een scheitebroek, maar mij niet gezien dat ik dat deed. Achteraf had ik het misschien wel gedurfd, maarja hè, dat is altijd makkelijk achteraf. Zondag, onze laatste dag hebben we een safari gedaan van 3 uur. Ik vond dat alleen niet zoveel voorstellen. Het park was niet zo groot en de dieren waren mak als lammetjes. We konden gewoon met de jeep op 3 meter afstand van de giraffe gaan staan en hij bleef gewoon staan. Dus was meer een grote dierentuin alla Beekse Bergen. Wel goede foto's kunnen nemen, dat dan weer wel!
Afgelopen week hadden de scholen vakantie, dus kon ik niet naar het teachingproject. Heb er toen voor gekozen om een week careproject te doen in een crèche. Een crèche houdt hier in: 45 kinderen, twee kamers en weinig spullen om mee te spelen. De kinderen zijn hier ongeveer 2 t/m 6 jaar, dus dat was wel even wennen. Veel gehuil, gemekker en gejammer en dat de hele dag. Woehoe! Maar als dat allemaal niet doen, zijn ze best lief :) verder hebben ze op de crèche ook vakantieprogramma, wat betekent, veel vrij spelen, film kijken die alle kinderen al 4x hebben gezien, eten en slapen. Ook hier gaat het er verder beetje hetzelfde aan toe als op school. De vrouwen die er werken schreeuwen vaak naar de kinderen en zijn niet consequent. Ik krijg er af en toe de rillingen van. Soms voel ik me ook machteloos, omdat ik hier ben en weet hoe goed een kind het eigenlijk zou moeten hebben. En dat je hier eigenlijk maar zo kort bent dat je zo weinig kan doen om de situatie echt te verbeteren. Maar als ik dan soms weer die lachjes zie van die kinderen, dan denk ik: ik doe hier zeker goed ook al is dat niet altijd zichtbaar.
Het weekend na mijn crèche-ervaring heb ik ook nuttig besteed. Zaterdag zijn we begonnen met een goede bodem. Elaine had namelijk een ontbijt georganiseerd voor haar senioren van de kerk. Dus eieren met spek en toast! Daarna zijn we met een groep heerlijk naar het strand geweest. Was heerlijk weer! Om 4 uur zijn we toen weer met de trein door gegaan naar Kaapstad centrum. We wilden namelijk de zonsondergang zien vanaf Lionshead (ook berg in Cape Town, maar niet zo hoog als Tafelberg). Was super mooi! Niet alleen zonsondergang, maar ook Kaapstad by night... Al die lichtjes! Echt genoten! Het enige minpuntje was dat we daarna in het donker weer terug naar beneden moesten. Achja, flashlight aan en gaan! Zondag zijn we naar Mzoli's meat geweest. Dat is een grote braai in een township. Hier wordt je dan naar toe gebracht met een busje en je mag de straat niet uit, omdat dat niet veilig is. Eenmaal binnen was er keiharde muziek en iedereen zit aan lange tafels. Het was alleen zo verschrikkelijk warm. Je zweette gewoon al van alleen op je stoel zitten! We moesten ongeveer twee uur wachten op ons vlees, maar dat is blijkbaar normaal. In de tussentijd wordt het eigenlijk een groot feest. Iedereen ging op eengegeven moment dansen en we kregen dansles van de locals! Iedereen swingen, was leuk om mee te maken!
Nu ben je weer op de hoogte van mij en mijn kids! Byebye!